Leestijd: 2 minuten
In Amsterdam is de Canal Parade net achter de rug. Een hoogdag voor de LHBT community. Met als thema voor 2018 ‘Heroes’, als in mensen die het voortouw nemen, ergens voor staan en dit ook in het openbaar uitdragen. Ik kan er met bewondering naar kijken. Ondanks de struggle. Hoe mensen in dit land zichzelf mogen laten zien. Hoe in dit land iedereen mag zijn wie hij of zij is. Gewoon zichzelf. Een feest van vrijheid. Van diversiteit. En van emancipatie.
Een schril contrast met hoe we in corporate en business nog steeds streven naar ‘het perfecte plaatje’. De ongenaakbaren. Een wereld waar besluitvaardigheid, daadkracht en emotionele stabiliteit hoogtij vieren. ‘Fake it till you make it’. Een wereld waar geen plek is voor publieke onzekerheid. Ondanks de gigantische druk van soms in alle redelijkheid niet in te lossen verwachtingen. Je zal maar een CEO hebben die het ook even niet meer weet. Dan nog liever een bullebak.
Top level executives vertoeven helaas nog te vaak in een wereld waar succes en geluk niet altijd op één lijn zitten. Intrinsiek gemotiveerde mensen met mooie idealen maken flitsende carrièresprongen maar verliezen onderweg hun missie. Ik hoor het vaker. Waarom deed ik het ook alweer? Wat vind ik nu eigenlijk zelf echt belangrijk in het leven? Is dit het nu? Of ego’s nemen het over. Zonder al te veel zelfreflectie, want de uitkomsten daarvan zijn nu eenmaal nogal bedreigend als je hele realiteit eigenlijk een zeker vorm van slechte fictie geworden is. Zelfbescherming. Zelfbehoud. Of juist niet?
Kijk maar om je heen, hoeveel mensen zijn vanuit noodzaak of vanuit ontevredenheid op zoek naar hun persoonlijke missie? Naar meer menselijkheid? Naar meer verbinding? Naar waarde?
Eén ding is zeker. De leider van de toekomst is niet langer de ongenaakbare. We willen ‘the real thing’. We willen mensen met een hart. We willen geloofwaardigheid. Zelfbewustzijn. Transparantie. De leider van morgen is de kwetsbare m/v die vanuit vulnerabiliteit en authenticiteit verbinding en duurzaamheid creëert. Die handelt en stuurt vanuit persoonlijke waarden en niet omdat het moet van bovenaf. Die dankzij én ondanks de eigen positieve en negatieve eigenschappen een collectieve betrokkenheid weet te verwezenlijken. Die vanuit het eigen succes iets terug doet voor de maatschappij. Die zakelijk succes en menselijk geluk naar gelijke waarde inschat. Zowel voor zichzelf als voor de ander.
Ook hier zie ik ‘Heroes’. Mensen die het voortouw nemen. Leiders die zichzelf los durven te maken van die externe druk en hang naar perfectie. Mensen die staan voor menselijkheid en authentiek leiderschap. Die niet bang zijn om hun kwetsbaarheid ook publiek te laten zien. Is dat zweverig? Ik dacht het niet. Wouter Torfs (CEO Schoenen Torfs) noemt het zo mooi ‘het leven in zijn totaliteit’. Maar ook om me heen, in mijn eigen netwerk, zie ik steeds meer mensen ‘uit de kast’ komen. Ik geniet er mateloos van.
Vandaar mijn vraag aan jou, wie nomineer jij als jouw ‘Hero’? Wie is voor jou een voorbeeld van authentiek leiderschap? En waarom?
Join the conversation op LinkedIn
—
Over de auteur
Sofie Varrewaere is als certified executive en personal coach verbonden aan het Marshall Goldsmith Stakeholder Centered Coaching team en eigenaar van het internationaal executive coaching bureau BigFish4.me. Als gedragsexperte heeft zij jarenlange ervaring in het werken met de toplaag van verschillende multinationals. Haar passie omvat onder meer het spelen op haar kwartvleugelpiano en het kliederen met acrylverf op grote linnen canvassen. Als zij geen spreekwoordelijke Big Fish aan het vangen is, dan vind je haar waarschijnlijk terug in haar dagelijkse bokstraining of in het zwembad. Zij is het gelukkigst als ze kan doen waar ze goed in is, en dat is anderen en haarzelf uitdagen om het beste uit zichzelf te halen
SOFIE VARREWAERE 