Leestijd: 2 minuten
Bij het afsluiten van een coaching call een paar dagen terug zegt mijn klant plots: “Ik ben onder de indruk van het palmares aan mensen dat je gecoacht hebt, top level leiders in bedrijven met duizenden mensen, dan voel ik me in verhouding toch maar een hele kleine vis”.
Ik weet even niet hoe ik daarop moet reageren. Ik zie dat namelijk absoluut niet zo. Alsof je waarde als mens (en als klant) samenhangt met het aantal mensen dat je direct of indirect onder je hebt? Je moet weten, deze man wérkt C-level, zij het in een familiaal doch internationaal bedrijf. Geen kleine vis dus als je het mij vraagt.
Maar dan bedenk ik me, dit is precies waarom ik graag coach op dat top level. Ik maal niet om EGO. Het doet me echt helemaal niets.
Succesvolle mensen zijn in mijn ogen niet meer waard dan diegene die onderaan de corporate ladder aan het worstelen zijn voor een plekje. Trouwens, wat is de definitie van succes eigenlijk? Wanneer ben je succesvol?
Ik ontmoette top managers die totaal vervreemd zijn van hun eigen gezin. Die opzien tegen de wekelijkse zondagse brunch of lunch omdat ze niet weten waarover het te hebben. Om maar niet te spreken over het feit dat ze aangaven compleet de link verloren te hebben met wat ze nu eigenlijk zelf nog belangrijk vinden in het leven. De ultieme gouden kooi. Is dat succes? Ik ontmoette prachtige zielen die geen belang hechten aan positie noch bezit. Digitale nomaden die met een matig inkomen toch het maximale uit het leven halen. Zijn deze mensen minder succesvol?
En toch hou ik van werken op het hoogste niveau. Omdat ik niet onder de indruk ben van het “succes”. Omdat ik zonder problemen deze mensen uit de comfort zone kan halen. Kan onderbreken. Kan tegenspreken. Kan uitdagen anders te denken. Anders te kijken. Door het sleutelgat kan trekken. Bewust het conflict aan kan gaan.
Veel mensen op hoog niveau krijgen nog bitter weinig écht persoonlijke challenge te verduren. Hoe hoger je positie, hoe vaker mensen van ja knikken. Ook waar ze eigenlijk liever nee zouden zeggen. En het ergste is, je bent je hier in de meeste gevallen niet eens meer van bewust.
Dus. Wil jij ook weer eens helemaal uit je comfortzone gezet worden?
Geef een gil.
Ik zal me niet inhouden.
P.S. De “Big Fish” in BigFish4.me gaat wat mij betreft nooit over de positie van mijn klanten of de grootte van de bedrijven waar ik voor werk. Het gaat over de spreekwoordelijke vis die iedereen volgens mij te vangen heeft. Voor de één is het groei in leiderschap, voor de ander is het een succesvolle transitie, voor een derde het vinden van geluk. En wat voor de ene een kleine vis is (bijvoorbeeld het spreken voor een grote groep), kan voor een ander een hele grote zijn.
Join the conversation op LinkedIn
—
Over de auteur
Sofie Varrewaere is als certified executive en personal coach verbonden aan het Marshall Goldsmith Stakeholder Centered Coaching team en eigenaar van het internationaal executive coaching bureau BigFish4.me. Als gedragsexperte heeft zij jarenlange ervaring in het werken met de toplaag van verschillende multinationals. Haar passie omvat onder meer het spelen op haar kwartvleugelpiano en het kliederen met acrylverf op grote linnen canvassen. Als zij geen spreekwoordelijke Big Fish aan het vangen is, dan vind je haar waarschijnlijk terug in haar dagelijkse bokstraining of in het zwembad. Zij is het gelukkigst als ze kan doen waar ze goed in is, en dat is anderen en haarzelf uitdagen om het beste uit zichzelf te halen
SOFIE VARREWAERE 